Kanadı kırık kuşum zalim bir avcı vurdu
Uçmaya çabalasam gideceğim yol belli
Benim hayat yolum da işte tam burda durdu
Ne kadar yaş akıtsam dolduracak göl belli
Rengarenkti tüylerim gören hayran kalırdı
Kafese koymak için günahımı alırdı.


Mavi bana aşıktı ben onun her tonuna
Layık değildim aşkın kötü biten sonuna.



Martı gibi süzülür denizleri aşardım
Maviye tutkun gönlüm karaya meyil verdi
Yalnızlık yerim yurdum tek başına yaşardım
Acımasız bir mermi beni yerlere serdi
İlk şoku atlatınca havalandım bir anda
Baktım kanadım kırık sarkıvermiş sol yanda.


Kırmak kolaydır elbet kolaysa gel tamir et
Can candan geçmiş artık yaşamaksa eziyet.



Ayakları dibine düşüverdim vuranın
Derin bir nefes alıp kapattım gözlerimi
Mevlam hesabım sorsun kanadımı kıranın
Yıllarca yaş dökerek arasın izlerimi
Vuran bir an yutkundu beni alırken yerden
Tüylerimi okşadı ben vazgeçmiştim serden.


Tut ki canı üfledin nefesinle içime
Döner miyim zannettin yine eski biçime..



Bıraktı bir kuytuya pişman gözlerle baktı
Sırtını dönüp gitti vicdanını susturup
Bilmeden bir yarayı sol tarafıma çaktı
Maviye aşık kuşu karaya da küstürüp
Şimdi kuma uzanmış çakılları sayarım
İyileşmez yarama şu sırtımı dayarım.


Bu kırık kanadımla artık fazla yaşamam
Vuslat nağmelerini yüreğimde taşımam .


Ayvazım DENİZ