Ne zaman ki ayrılır beyaz bir gemi limandan, göz gözü görmez bacasından çıkan dumandan... Ey! ömür sürgünüm... ey! kirk yama seccadem.Ayirma beni imandan...



üşüyorum

ellerim buz kesmiş sanki

titreyen
ruhumun her zerresiyken
üşüyen yüreğimin elleri aslında

artık ısıtmaz beni
ne şilte ne yorgan
kurtarmaz kör kurşun
yağlı urgan

yıkasın ruhumu varsa eğer
huşu ile kıldığım tek bir rekat namaz

eyvah ki ne eyvah
kurtaramaz asla
o vakit
o an

ne ağıt ne figan
ne bir dilekçe ne selam

geç kalınmış
heyhat ki heyhat

panik içinde söylenmiş bir çift kelam

ey ömür sürgünüm
bekleme benden gülmemi

yorgunum
kalkmıyor kolum kanadım

itse beni bir güç yukarı
yukarı daha daha yukarı

çıksam dehlizlerden

erişsem aydınlık sabaha
sıyrılsam karanlıklardan
ulaşsam felaha

duy sesimi sakin deniz
vurgunum

meftunum

bu sıralar
o hırçın dalgalarına