5
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
1940
Okunma
düşlerimin teneke kumbarasında çocuksu umudumu biriktirdim
ve her çocuk gibi bir avuç ta misket
rengarenk dünyam gibi
saydam ışıl ışıl ışıldayan ruhum gibi duru
haydi bir avuç misket serp çocuksu düşlerine
korkma hiç can yakmayacak
çünkü çocukların düşleri saklı misketlerde
ben masallarla büyüdüğüm için
bir yanım hep çocuk kaldı
o çocuk kalan yanımda kanatsız güvercinler biriktirdim
mahmudiye düzkaya
masal bu ya
ülkenin birinde kuzular kurt doğurur olmuş
yalancının mumu da güneşi
yine de kör kuyuya deliler bir taş atmış
kırk akıllı taşı almışlar ağlamasına da
kendilerini kuyuya atmışlar
körü körüne
ve kaf dağının Anka kuşu yeniden doğmak için
yanmayı bekliyor
yandıkça küle
küllendikçe de
yeniden doğacakmış
o zamana kadarda
viran ülkenin çobanı kurt gülüşlü kuzulara emanet
ve siz ey çocuklar yirmi üç nisanın kanatsız güvercinleri
gün sizin gününüz
bu gün en güzel masalları yazma vaktiniz geldi
düşlerin teneke kutularında biriken zümrüt umutlarınızı
geleceğinize serpin
ne dilsiz kuzu ne de koyun postuna sinen kurt olmayın
siz yalnızca çocuk kalın
çocuklar kirlenmedikçe
hala umudumuz var demek ki
mahmudiye düzkaya
5.0
100% (19)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz