Kimden gelir kime gidersin zalim
Taş değil bastığın gönül bahçemdir
Düşünmez misin hiç ne olur halim
Dürüstlük kitabı benim lehçemdir.



Garipler yurdudur dünya dediğin
Bir lokma ekmeği ortadan bölüş
Güzellik gizlidir hiç bilmediğin
Gönüller fetheder çocuksu gülüş.



Kırma sana ait gönül telini
Kırdığın elinle sonra dokunma
Sevdaya üfleyip bahar yelini
Neden gitti diye kalp de yakınma.



Değer bilmek lazım bülbül daldayken
Ufak bir rüzgarda uçup gidiyor
Sevdanın alası henüz koldayken
Özen göstermezsen erken yitiyor.



Ben ki huma kuşu eş bildim seni
Nefesin nefesim alıp verdiğim
Gördün mü ayrılıp sonra güleni
Üstüne basma ki aşk bu serdiğim.



Mutlu olmak varken derdi yükleme
Baharı getirdim kış umut etme
Benden nankörlüğü sakın bekleme
Böyle seven varken dur ele gitme.



Sonra pişman olup gel desen bile
Geri dönüş olmaz çıktığım yoldan
Olmaz dersen zalim git güle güle
Artık medet umma senli bu soldan.



Ayvazım DENİZ