0
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
1410
Okunma
oysa ben doğduğumda amber kokardı her yer
ey hayat
kaç heceye böldün beni
kaç renkte kanasın şimdi gözlerim
hangi makamda ağlasın
rast mı hicaz mı hüzzam mı
hangi rüzgârda düşsün kirpiklerim
karayel mi lodos mu poyraz mı
ben acılarımı öperek büyüdüm
dert bende ikamet eder
derman düş ülkesinde mülteci
türküler yanar içimde
bilsen nasıl yağmur ağlar güneşimi emzirince bulutlar
dökülen yapraklar gibi düşerken yere
ve hüzün
kuruyan bir gül gibi yara kalbimde
acılarını ahice sunarken hayat
bir yanım hep isyan
bir yanımda elvan dileklerim var
ey hayat
ve bilesin
olanca hazinem bir umut, o da yüreğimi yurdu sanar
hayatı temize çekmeye yeter mi umut ..
ağlayışım muhalif bir çığlıktı
kimse anlamadı
Nisan/2014/Antalya
Sıtkı Özkaya
