Karaçalı yırttı, Çeyrekli’de,
gömleği mi sonuna kadar..
gavurlar köprüsünde,
çulluklara saçmam var.
kiraz ağacında sabahladım,
Şeftali dibinde ağladım.

ah ben en güzelimi,
çocukluğumu bıraktım karadere’de...
kızpınarı tuttu,
sıcacık ellerimi.
Oflak dağı eteklerinde,
dize kadar sıyrık ayaklarım.
sarı çamurla ben,
şakır şakır ıslandım...

herkes güleç dostu,
her köşe güvendi..
saklambaç köşelerimde,
kah samanlıklara, serdim postu..
sinede yuvalandı,
bazen gelen baş ağrıları.
ıssızlarda içtim,
yumurta ile aldım,
Zehir, “ÜÇÜCÜ” cıgaraları.

Şimdilerde,
pek soğuk yüzün.
çıkarın gölgesinde,
sevgilere düşmüş hüzün..
eller yumuk,
dostluklar kavruk…

Ağlıyor,
geçmiş yıllarımda.
unutmuşum hevesleri..
Hala kulaklarımda,
değirmen bayırında,
ötüşen hindi sesleri…

Ömür bazen hoş,
bazen yaman,
sanki büyüdüm,
koşarken zaman.

Ben, var ya ben!
hep sana doğru yürüdüm.
Yaşamla oynadım körebe,
kartlaştı her zerrem...
Hasretim be hala,
Kucakla beni Karaderem...
Nisan /2014