Ata’dan öğrendi, dinî imanı,
Besmeleyi bildi, gül çiçekleri.
Örtüsü süsledi, ahir zamanı.
Hanım hanımcıktır! Gül çiçekleri.

İyi-kötü hep var, İmtihan ömür?
Dikensiz gül olmaz? Hoş çiçekleri.
Isıtır insanı? Karadır kömür,
Hanım hanımcıktır! Gül çiçekleri.

Tesettür imandan? Zorla durmaz ki,
Aç kapaya döner, yoz gerçekleri.
Yanlışsa nişanlar, hedef vurmaz ki,
Hanım hanımcıktır! Gül çiçekleri.

Düzen gâvur olmuş, iman elde kor,
Kirlere bulaşmış, genç çiçekleri.
Öyle bir zaman ki? Helâl bulmak zor,
Hanım hanımcıktır! Gül çiçekleri.

İnsanlık çaresiz, adalet arar,
Zalimler çok azgın! Yok ölçekleri,
Zaman kıyamete, zamanı sarar,
Hanım hanımcıktır! Gül çiçekleri.

Miadı doluyor, küfür düzenin,
Geleceğe yaz’ık? Açık çekleri,
Yolu bitti artık? Hakkı üzenin,
Hanım hanımcıktır! Gül çiçekleri.

Arapça bilmeyen, edemez irşad,
Hafız ’a ilim ver? Sev çiçekleri.
Hakkı tebliğ ile, cihadı reşad,
Hanım hanımcıktır, Gül çiçekleri.

İmanlı ananın, gül çocukları,
Kirli dünyaların! Pak gerçekleri.
Yitik İmame’nin? Nur boncukları,
Hanım hanımcıktır, Gül çiçekleri.

Analar toplumun, ruhunu verir,
Süsledi dünyayı? Gül çiçekleri.
Küfrün askerleri, artık delirir,
Hanım hanımcıktır! Gül çiçekleri.

Zifiri karanlık! Güneş doğacak,
Mazlumların da var! Diyecekleri.
Gül kokusu sardı? Zulmü boğacak,
Hanım hanımcıktır! Gül çiçekleri.
Pz.aralık/Sarıkışla