Şu batıl batı, benzer insana,
Şeytana uşaktır, kanma sakın?
Dost olmaz asla anlasana,
Kuran’a sarıl, dur Rab’be yakın.

Zalim adalet? Hep mazlumu yak,
Vitrindeki süsmüş, özlenen değer.
Parlak yaldızları, döküldü bak,
Medeniyet yuttuk, yokmuş meğer.

Sinsi yılandır, şu zalim batı,
Korkusu çok! Topyekûn saldırır.
Hepbana, anlamıştır hayatı,
Kuvvet varsa, hukuku kaldırır.

Başkası için akreptir cüzdan,
Mazlum hakkını gasp eder durur.
Uğramamış küffara? Yok vicdan,
Kan içer doymaz, bebekler vurur.

"Kazan, kazan" ilişki olursa,
Entrika çoktur, yalandır işi.
Çıkar için sözünde durursa,
Asla olmaz, güvenilir kişi.

Maneviyat kıt, batıldan beter,
Yozlaşmış? Bizlere de dikkat et.
Belâsı bazen, bir ömre yeter,
Kisveye kanar, okursun lanet.

Batıla yem etme pak neslini,
İslamı öğret! İlmi tamam ver.
Hak yolda, doldurasın testini.
İki dünyanı da, ihya eder.

Acizlik, yapışık mı anlına?
Güzel amel! Dua bereket.
Yüzü çevir! Yüce Yaradana,
Gâvurda sömürü, her hareket.

Şu batıl batı? Şeytanın dostu,
Bir ol, diri ol da, akıl alma.
Silah üret, deldirme postu,
Çağın gerisinde, asla kalma?

Yalan, dolan! İşte batıl batı,
Çıkar’ım adalet? Tek doğrusu.
Oynatırım sanır? Daim atı,
Bitmez ki, haç’ın Hilàl Korkusu
Ekim2023/vagonpark