2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1297
Okunma
Taşların üstünden geçerken yırtılan ellerimle tuttum çiçekleri..
Koklarken bu masum havayı..
Yangınlar eşliğinde öykü şöleni yapıyordu anılarım..
Adı olmayan yılların zarar kağıtları dökülüyordu avuçlarıma..
Beynimde bayram şarkıları çınlıyor çökmüş bir ekim sabahında
Sen gelmişsin tam da bugün
Yeminlerim, tutunamıyor hiç bir dala..
Kanayan yaram merhemini bulamadı hala..
Nerdesin diye sormaktan yorulan bu dilim..
Bilseydin ağlayan kelimelerin dağılan sevgilerden kalan olduğunu
Uyurken bilinçli havaların en derin sahalarında..
Yaşarken ömrü; yalnızlığın koynunda ..
Anlardın aşkın boynundaki bir şah damardaki nefese eş
Çıldırırdın deli gibi etrafında dönerek..
Ben öldüm kalan sensin diyerek üşürdün..
5.0
100% (4)
Cevap Yaz