Yavaş, yavaş geçiyor zaman,
Sinsi, sinsi adımları ile ilerliyor,
Ilerliyor ayak uçlarında, geleceğin kaosu,
Çatırdamalar var, viran oluş yakın..
Çöküyor usul, usul, altımızda ki zemin..
Kulak kabartanlar duyuyor sadece..
Sinir bozucu bu gıcırtıları...
Aşınmış, çürümüş tahtalar gibi şimdi,
Insanlık...
Öylesine ahşap, öylesine çürük ..
Rutubet kusuyor, duvarları..
Tarihi eser gibi, savunmasız..
Yok olmaya ramak kalmış..
Moloz yığınları dolu bahçesinde..
Mezar taşları, dile gelip konuşsa..
Anlar mıydı ? Birileri..
Anlatılmak istenenleri..
Kapatın kulaklarınızı,
Boşverin siz !
Duymayın sessizliğin feryadını..
Bir anda olsun bitsin yıkılış..
Dinamit koymuşlar temelimize..
Kumandası bilmem kimin elinde..
Pimi çekilmiş çoktan kaosun..
Öyle ki göz açıp kapatasıya,
Birden bire olup bitecek her şey..
Birden bire yerle yeksan olacak,
Bütün insanlık..
Korkarım olacak..
Korkarım ki, öyle olacak bu gidişle...

Yazan: Gönül Cesli