Akrebin yelkovandan hızlı olduğu,
Kara bulutların
Yağmurlarını ağlayamadan
Başımın üstünden geçip gittiği
Daha birkaç saat önce yaşanan depremin
Şehrimde sadece saat kulesini salladığı
Yelkovanın akrebi hayretler içinde
İzlemeye devam ettiği
Ağaçların bir anda çiçek açtığı
Yeni doğan taptaze anne sütü düşkünü bebeğin
Bir anda kendi sütünün parasını kazanan adam olduğu
Güzel,
Zamanın kovalanırmışçasına kaçtığı her gün gibi
Güzel bir gün.
Her güzel gün gibi
Hızlı bir gün.
Ve ben daha bu satırları bitirmeden
Sona eren bir gün.
Yeni gün ise çok uzun sürecek
Kederi
Karşı konulmaz özlemi
Cami avlusunda ağlayan bebeği
Ve hiç susmayan ölüm sessizliği ile
Yeni günde akrep kış uykusuna yatacak
Değişmeyecek ama yelkovanın hali eski gün gibi
Yelkovan yine akrebi seyire dalacak
Ve yine sevgilim
Yine deprem olacak
Bütün şehrim
-Saat kulesi hariç-
Sallanacak, yıkılacak, yok olacak
Koş sevgilim koş
Saat kulesine sığınmamız gerek
Koş sevgilim koş
Mutlu günlerdeki akrep gibi koş
Sen ve ben
İkimiz
Zamana sığınan iki korkak
Zamana direnmeyip
Akrebin esiri olan iki aşık
Sevmeli mi sevgilim
Yoksa kalıp savaşmalı mı
Yaşayıp sevmeli mi sevgilim
Yoksa ölmeli mi
Zamana kılıç sallayan her insan gibi.
‘’Diren’’ dediğini duyar gibiyim
İşte seni sevme sebebim...