Hayat ölmek için yaşamaksa
Yıllarca bekleyip
Kavuşmaksa başka bir bekleyişe
Özlemleri ezberden okumaksa geceleri
Yeşil ağaçlara siyah gözlerle bakmaksa hayat
Kovulmak istiyorum hayattan

Hayat yağmurlu bir gecede
Çıplak kalmaksa sokak ortasında
Ve mutlu olmak ihtimali
Hiç ıslanmadan sabahlamaksa o gecede,
Fırtınanın hep yüzüme esmesi
Ve ruhumu bedenimden silmesiyse hayat,
Hayat sabah doğan güneşin içimde ölmesiyse
Kovsun beni hayat hiç durmadan

Ölü çocuklara acımak
Ve kendime hiç acıyamamaksa hayat
Çiçek yerine taş olmak
Uçurtma olmak yerine yere çakılmaksa hayat
En yakın yıldız bile tutulamıyorsa
En gerçek düşler bile kurulamıyorsa
En yaşlı çocuk hala muhtaçsa
Ve hayat seyirci kalıyorsa tüm bunlara
Kovsun beni hayat hayatından

Bunca şeye rağmen hayat hala beni kovmuyorsa
Ben istifa ediyorum hayattan
Ve geçerken cenaze arabası ıssız sokaklardan
Ne acıyacağım
Ne de üzüleceğim
Arkamdan ağlayanlara
Hiç merhamet etmeyeceğim
Ben hayattayken
bir kez bile
Benim için gözyaşı dökmeyen
İnsanlara...