Ben sana demedim mi Diyar
sevdanın gözü kördür
beyaz bastonu kime rastlarsa insafına kalmıştır elinden tutması.


Hala mı ağlıyorsun?

Gözlerini hiç görmediğin gökkuşağına uzatmak da nerden çıktı
anla artık Diyar istediğin hiç bir şey olmayacak
kaderinin sana sunduğu sönmek üzere olan yıldızlarla yetineceksin
ki onlar değil mi zaten zamansız yüreğinden kayıp giden.




Ağlayan bir çocuğun gözlerinden öpmüştün ya hani bir gün
susması nasıl da seni mutlu etmişti
senin ağlayan gözlerinden öpen de yok artık Diyar
çöl rüzgarlarını dile belki olur dileğin
buzlar ülkesinden düşersin elbet ummadığın bir yangın yüreğe.




Kendini miadı geçmiş aşklarla sınama Diyar
tarih tekerrürden ibaret derler
bırak olduğu yerde
kapat toprağı üstüne
bir çiçek ekmeye ve hatta sulamaya bile gitme
annenin ninnilerini ört üstüne
bak nasıl mutluluk kelebeği konacak omuzlarına
of lama dur
kaçıracaksın bunu da.



İlk defa yürümeye çabalayan sabırsız bir çocuğun
düştüğü yerden nasıl azimle kalktığını hatırlasana Diyar..



Annen sana öğretmedi mi şükretmeyi
sür yüzüne geçmişi
üç kere besmele çek
gör bak o kötü günler geldiği gibi nasıl gidecek.




Erkek milleti deme Diyar
herkesin iyisi kötüsü var
sen iyilerle karşılaşmayı dile
ömrü tesbihe dizdiğinden beri
hep sabır çekmedin mi sanki
avucunda umut rüzgarlarıyla inan öyle güzelsin ki.




Sakın bir daha sevmem deme Diyar büyük konuşma
her kitap da baş rolü sen oynayamazsın
arada figüran da olmak lazım
ve perdenin kapanmasına daha çok varken ölebilirsin
kimler ölmüyor ki Diyar
ben sana üzülmem
bana ağır gelen
daha hayatını doğduğu gün kaybeden bebekler var ya
gözleri meleklerin gülücükleriyle aydınlanan
ve bakmaya kıyamadığın o nurlu yüzler ölünce üzülürüm asıl.




Elinde misketleri
sırtında analarının öğütleri
bir avuç toprak için ölen çocuklar gelir gözümün önüne
vurulunca nasıl da masumdur yürekleri
daha bıyıkları bile terlememiş nice çocukları gömerim
ceviz büyüklüğünde memeleriyle
yetmişlik ihtiyarlara satılan kızlarımızı gömerim
ben hayatın gelmişine geçmişine işte ancak böyle söverim Diyar.




Boşa ağlama
saçma sapan aşkların için sana üzülecek zamanım yok benim
birinin konup birinin kalktığı bu çorak yüreğe
daha ne acılar sığdırabilirim ben asıl ona bakıyorum
meğer ne büyük bir yüreğim varmış Diyar
bir türlü ölmedim ya ben asıl ona yanıyorum .



Ayvazım DENİZ