Bulutlar son yağmur damlasını dökerken içime
Kanayan yarama senin adını verdim
lara

Bir düşün içine girdim sanki
Bir peri masalındayım
Kalbime dokunuyorum
Sen varsın içinde
lara

Gözlerimi yumuyorum geceye
Gökyüzünden bir yıldız kayıyor avuçlarıma
Dokunuyorum
O kadar güzel ki
Sımsıcak
Dünyanın en güzel harikası bu olsa gerek
Alıp göğsüme yatırıyorum
Üşüyen, buz kesilen göğsüme


Ah lara
Gecemi gündüzeme kattın
Hayallerim, rüyalarım sen oldun
Umudum sen oldun
Kirişi parçalanmış bir odanın içinde
Paslı pencereye korkuluk gibi dokunuyordu ellerim
Şimdi ellerim geceyi yararak
Gökyüzüne dokunuyor lara

Biliyorum lara
Çok uzaklardasın
Ulaşılmayacak, görülmeyecek yerdesin
Adını duyunca yüreğim parçalanıyor lara
Adın dilimde keskin bir bıçak gibi şimdi
Konuşsam kanıyacak gibiyim
Konuşmasam ölecekmişim gibi
Ama adını kalbime yazdım lara
Ölsem de seninle yaşıyacağım
Bir tek seninle

Ah lara
Nerdesin şimdi
Bir bilsen yüreğim nasıl parçalanıyor
Bir bilsen içim nasıl kanıyor
Bir bilsen aynalar bana nasıl düşman olmuş lara
İçimde sis bulutları dolanıyor
Şimşekler çakıyor
Sağanak bir yağmur başlıyacak sanırım
Ama korkmuyorum lara
Korkmuyorum
Seni yüreğimde koruyacak kadar çok cesaretliyim
Ben kendimi öldürürüm
Seni ele vermem lara

İbrahim DALKILIÇ

12/04/2014
02:00 izmir