8
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
1298
Okunma
umut tehlikeli bir şeydi
savururdu beni
o çıkmazdan bu uçuruma
sabırsızlığım yorardı kalbimi
her sabah doğup
her akşam öldürürdü beni
mevsim hazandı
yapraklar sarı
ama ben
içinde saklı duran baharı görürdüm mevsimde
yaprağın kırılganlığıydı kalbimdeki
basar geçerdin
un-ufak olurdum
aldırmazdım
acırdım
acının içindeki saklı sevinçle
ağlardım
dudağımda bir kocaman umutlu gülümseyişle
tehlikeliydi işte
serseri bir kurşun gibi
çarpa çarpa duvarlara savururdu beni
ve vurarak dışımdakileri
canlı cenazeyim şimdi
ama olsun
en azından yok artık canım acıyacak korkusu
daha fazla acıyamaz ćünkü
desem de
her şeyin ’daha’sı olacağını da senden öğrendim.
5.0
100% (13)