4
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1575
Okunma

Sahipsiz bir şiiri
Kendine mâl etmek gibiydi hayat.
Hissettiğimiz kadar bizimle,
Hissedemediğimiz an uzak.
Kelimeler tanıdık,
Anlamlarsa,
Kime çarpsa orada hayat bulacak.
Benliğimize işlediğinde adı şiir,
Söküp atsak,
Adı kağıtta leke kalacak.
Yaşam gibi tıpkı;
Hissettiğimiz an yaşıyoruz,
Hissetmesek adı ölüm olacak.
Çocukça hissetsek mesela,
Sabah pencerede
Pamuk şeker bekleyecek bizi.
Şairce hissetsek
Şiir yüklü bir bulut.
Yahut bıkmışsak hayattan,
Yalnızca sabah olacak.
Sonra zaman akacak,
Şiir sahibine kavuşacak.
O zaman ne mi olacak?
Defter kapanacak
Bulut yağmur olacak,
Çocuksa şair.
Eflatun br ölüm olacak sonra
Hanımeli dallarından bir tabut.
Şiirin sahibi
Son çocuk masalına uyuyacak
Şair çocuk,
Sahipsiz bir şiir yazacak
-hzl-
5.0
100% (9)