Tutkulu hevesler içindeyim
Hevestir
Geçecektir mütemadiyen
Kınanmış hezeyanlar dökülünce saçlarımdan
Saçlarım benden uzak
Saçlarim sızlar ebediyyen



Çimlenen salkim söğüt
Salınır dere boyu
Rüzgar serttir
Titrer icimde bir yer
Kaygısız gelişler yapar geç kalan otobüsler
İncinir gölgem bile
Genzimde birikir uçuk kaçık küfürler


Cemreler hep eksik düşer toprağa
Bu yüzden çelimsiz gözümün feri
Ilık bir nefes dokunsa tenime
Ürperir gönlümdeki kadim yara

İnanmak istediğim gök
Mavi dilli düzenbaz
İnsan niye girer bir serçenin kanına?


Sapladığın keskin ok
Dürülüdür ah ile



Endamı hareli günlerim oldu elbet
Azatlı köleler gibi mesrurdu göğsüm
Mahşer yeri içim şimdi
Şimdi içim kıyamet
Salın da gel nazlı yarim
Burnunu indirme gökten
Eserini
İftihar ile seyret



Vasat bir şairin terennümleri
Yankılansın aklının almazlarında
Duvarlara çarparak bana dönen sesim
Seni ikiye bölsün
Bir soluk dinlencesi geçti gitti bak işte
Gömlek değil çikardiğin
Ruhun soyundu senden
Yavaş yavaş
İnce ince


Koptu ebher
Dişleyince zamanı nefes kesen bilmece
Sür yüzünü toprağin sinesine
Billur bir yalnızlıktır
Bu gün de düştü payımıza
Değmedi hiç bir iklim
Eski mintanımıza



Uzakların çok yakın
Bekle de gör hayret ile
Bil ki sen hiç girmedin gönül değirmenine
Firak denen ağrıyı yük etmedin kendine
Sen kendin olamadın
Kendinden geçtiğinde bile



Doru atlar ülkesi
İçim şaha kalksa ne?
Hangi tayın yüreği çatlamaz eğrisinden ?
Ve bilir mi ovalar tayların bildigini ?
Şerh düş halime pirim
Pirim tut bileğimden
Yoksa kayıp gidecek evlat diye sevdiğin



Başımı kucağında avuttuğum seccadem
Dinlendir ömrümü de
Dirilt beni bağrinda
Kaybolduğum üryanda
Bul beni
Bul da
Kendine sakla


27/03/2014