İnadını kırıp da gitme diyebilseydin
Bir günde defalarca ölüp de dirilseydin
Hicranı düşlemezdim sükûtunu bölseydin
Ve basmazdım koynuma baharda gelen kışı


İki kelâm söz için her an kulak kesilmek
Dahası, hatırımın olmadığını bilmek
Tam da yutak ortası düğüm olmuşken ilmek
Diyorlar ki ne hoştu karaydı gözü kaşı.


Tahammül yitiminde devraldığım serabı
Ayağının değdiği ala nemli turabı
İçinde defalarca kaybolduğum girdabı
Gör nasıl özlüyorum beraber yenen aşı


Ki Eyyüb’ün sabrından paye almasa idim
Tasavvuru bile güç durum bir hayli vahim
Ne kâlp kalırdı solda ne tutturduğu ritim
Ve sen keyfe dalardın duydukça canhıraşı


Sürurundan ziyade elemse meziyeti
Ruhumu bin parçaya bölmek ise niyeti
Bana göre değilmiş sevginin mahiyeti
Hem kimse kaldırmaz ki his mağduru bu na’şı


Anladım ki ömründe sıradan bir gülüştüm
Seher vaktinden evvel erkence yola düştüm
Ekmeğimi suyumu bir kendimle bölüştüm
İki el arasında hapsedip de şu başı……




2 Nisan 2014 / NÜS