Benliğimi soruyorlar şimdi
çok değişmiş tanıyamamışlar beni
oysa dün öyle gülüyormuş ki gözlerim
bu gün ise
yıllar bile umutlarına küsmüş sevdiğim



sabahlarım dün geceden firar etmiş
güneş ise hiç doğmuyor artık pencereme
o masmavi gökyüzünü ise öyle bir sis kaplanış ki
puslu puslu bakıyorum her bir yana
ama hiç bir şey görülmüyor bu yaşlarla



ağlıyorum
ağlıyorum çünkü hiç bir şey eskisi gibi değil
hiç bir şey de olduğu gibi kalmıyor bu yaşamda
ne zaman mutlu olsam
mutlu olduğum zamandan fazlası gelip
bir hiç oluyor ömrümde
kaybediyorum



üzülüyorum
üzülüyorum ama gören olmuyor gözlerimi
gizli gizli yaşıyorum bu şehrin içinde
karşıdan yansıyan gülen yüzlere ise
tatlı bir tebessümle bakıyorum



üşüyorum
üşüyorum ama ısınamadığım bir yaz yaşıyorum
kalbim soğuk
yüreğimde ise bir pişmanlık var içinde
donuyorum donuyorum
susuyorum



anlatamıyorum
anlatamam çünkü anlayan olmaz beni bu kentte
anlatamam sevginin yaşamadığı bir şehirde
söylenmez dertlerim
gülerler halime
tutarlar ellerimden götürüler geçmişe biliyorum
korkuyorum
susuyorum
gidiyorum
ama nereye
onu bile bilmiyorum



cevaplar yok ama sorular çok bu gün
ama hep aynı soru geliyor karşıma
benliğimi soruyorlar her dakika
ben yine susup
susturuyorum yüreğimi



en iyisi mi diyorum bazen
konuşayım
anlatayım
haykırayım kalbimdeki dağları
ama ben yine ağlıyor
ama ben yine susuyorum
susarak cevaplıyor kalbim
susuyorum
gidiyorum
ama nereye
kimim ben
bilmiyorum
.
.
.
Mawish
.
.
.
KİMİM BEN - Mawish Şiirleri