Şiirlerimde yalnızca senin ezgin duyulur
benim soluğum eser
ama düştüğümüz aynı sevda
yeni sağanaklarla süzül toprağa
Ne çare ancak böyle koruyabiliriz huzurumuzu...


Bir ateş ki, ona kim dokunur
bir yağmur ki onu kim yakabilir?


Kısır anamız çocuk için yakarıyor
yapış pencere camına
ve fısılda
y o k s u n ...


Artık yokum beyninden yoksul adam!
Boşuna yıkanıyorsun kendi içinde
Artık başka suda yıka yüzünü...


Hey makineler, duvarlar
taştan duvarlar...
Sende onlardansın artık!


Ben;
kuşlar, yapraklar, yıldızlar
Dikkat et,dikkat!
çünkü çıldırdı şeytan...


Gri gözlerindeki korkuyu anlıyorum sanma,
Ve bu çektiklerimizin sensin sebebi.
Ayak üstü vedalar karşılıyor bizi
ve fısıldıyor usulca
merhaba h ü z ü n . . .


Artık öpüşmeyeceğiz kuşluk vakti
aynı bardaktan içmeyeceğiz
aynı kapıda başlar vedalar
E l v e d a . . .


Ne çare ancak böyle koruyabiliriz huzurumuzu
yeni sağanaklarla süzül toprağa
ve fısılda ona
A h i r i m . . .


İmgeleri değiştir artık
gözleri başka görür ağzı bambaşka
o zamandan bu zamana
yine yanılmadım
doğrulandı anladığım...


Ruh özgürdür ve yabancıdır burada
Çarpmıyor artık yüreğim avuçlarında
Çatlasın, parça parça dağılsın yürek


Gizledim kendimi ekmek arasında
taşlar altında
böcekler arasında
bir çim yaprağında minik bir uç oldum


Bir tarla yaptı beni,
büyüttüğüm yaban otlarını söktü



Bitmez tükenmez gibi geldiler bana
Oysa topu topu üç taneydi basamaklar
A
Ş
K
Çıkarıp sol elime giydim
ama düşte yürüyor gibiydim
Cesedimi yaşlı meşenin dibinde bulmuşlar...


"ava gittim, avlandım"


Sakla sende kalsın kırılgan yanım
gelecektir mutlak bizi yargılayan
de ki onlara
kendi ellerimle öldürdüm...


İyi de yaptın
taşlaşması gerek ruhun
ve yaşamayı yeniden öğrenmek...



Zararı yok ben zaten hazırdım
henüz yaşayan göğsümde
taş bir sözcük düştü
parçalandı!


işte ben orda öldüm...










01.04.2014