Yüz verdim yüzsüzü yüzüme sürüp
Zannettim ben gibi kendini bilir
Sevda duvarını önüne örüp
Arsızlık etmeden üstünde kalır
Oysa şımarıktı havaya girdi
Üstüne gidince beni de gerdi..



Sevdayı diline beste yapmıştı
Dilde eskiyince atar giderdi
Yeni beste diye yoldan sapmıştı
Parası çok boldu hemen öderdi
Güneşi sunsalar gözünü yumar
Bu bir hastalıktı sanırsın kumar.



Onca gülü derdi kopardı attı
Hayatı salladı beşik misali
Üşenmeden girdi içine yattı
Bekledi anlatsın sevda masalı
Ben masal bilmezdim gerçekti yüzüm
Böyle karakterde olana sözüm.



Şımardı şımardı ayyuka çıktı
Zannetti bırakmam nazını çekip
Saygıyı soyundu sevgiyi yıktı
Ortada ne varsa bir anda yakıp
Bu ateş büyüdü yangına döndü
Rüzgarla savruldu gönülde söndü.



Yolu açık olsun her zaman gülsün
Yeter ki o benden hep uzak dursun
İsterse kahrından o yolda solsun
Şımarık yüreği kurşunla vursun
Ben yolumu çizdim ondan uzağa
Bir daha düşmem ki böyle tuzağa.


Ayvazım DENİZ