12
Yorum
27
Beğeni
0,0
Puan
1550
Okunma

Diken olup kalbime batsan da ince ince
Ona bile razıydım yanımda kalman için
Anımsa ne hayaller kurmuştuk daha önce
Hiç ayrılmayacaktık hani ölene değin
Şimdi özlüyor musun onu bilemem ama
Ben, susuz ırmak gibi kanla avunuyorum
Ruhumsa delik deşik, dikiş tutmazken yama
Hasretinle avunup öyle aldanıyorum
Yine de gör istemem nasıl ağladığımı
İnanmazsın tahminim ardından akan yaşa
Üç beş güzel anıyla yürek dağladığımı
Bilme sarıldığımı bağrımda kara taşa.
Nazar mı değdi bize çıkamadık yokuştan
Hicrana boyun eğip ayrı ayrı savrulduk
Uyanmak zor gelince gördüğümüz o düşten
Uzletin otağına ne güzel de kurulduk
Söz israftır deyip de karışırken afaka
Tebdil-i mekân belki ırama bahanesi
Yoksa uçup gider mi gözüme baka baka
Avucumda tuttuğum en son umut tanesi.
26 Mart 2014 / NÜS