ÖLÜM

Yaşadığımdan beri hevesim kursağımda
Ne gülmek ne de sevinmek isterim
Biçareyim, halsizim ölüm acısı ruhumda
Acı da olsa davetsiz ölümü isterim.

Zindanlarda çürütsem de bu bedeni
Meçhul-i hayatımın akıbetini isterim
Bitirse her şeyi candan beni de seveni
Ebediyete götürecek Azrail’i beklerim.

Arzulara aç bu fani dünyada yaşam zor,
Bir anda bu tenden çıkıp göçmek isterim
Dünya malı neyler gözümde ateş misali kor
Biran sadık yârime kavuşmak isterim.

Ona bakanların diken nazarıyla bakamam
Her gelecek yakındır ecelim de bilirim
Akşam olduğunda sabahtan dem vuramam
Gerçeklerden en gerçek ölümü bilirim.

Bu omuzlanmış tabutta kim kime merasim
Eğer o da göçüyorsa ebede tadarak ölümü
Ey beni günahkâr eyleyen azgın nefsim
Sen de tadacaksın sonunun sonu ölümü
Herkes tadacaktır sonunun sonu ölümü.

BİLAL HABEŞ ÇELİK
14 NİSAN 2008