Sabah bülbül sesiyle sana açtım gözlerimi
Bu gün de yalnızlığıma gebe bu şehir
Düşlerini kurduğum gecelerim de sol yanım sağır.
Hayallimle vuslata uzanan bir yolda yürüyorum
Belki bir sahil belki bir durak da
Ellerim açık yüreğim dualarda…

Ben yine özlemlerimle başbaşa
Ve ben yine öyle hasretim ki gece yıldızları seyretmeye
Denizde ki yakamozları
Gündüz sahilde oturup martıları
Üşüyen ellerini ellerimin arasında ısıtmayı
Çok özledim ey benim sensizliğim…

Kahretsin be bugün de mi sensizliğin acılarına gebe
Senin yerine özlemlerin mi dolanacak yüreğime
Hadi paylaştır dertlerimi yarısı yalnızlığın üzerine
Ve ben avazım çıktığında haykırıyorum
Bu gün de sensizliğe gebe…

Deliler gibi yalnızlığıma sarılırım
Keşke yanımda olsan!
Keşke bitirebilsem bu hasretleri
Ama seninle olmanın yolunu buldum.
Elimi yüreğimin üzerine koydum
Öyle bir atışı var ki
Yanında olmasam da ben buradayım diyorsun
Adını fısıldarım o an
Bana hayat veren can suyum
Bir an sıcaklığın sarsa da bedenimi
Çok zor sensizlik üşürüm özlemlerinde
Ve…
Bu gün de sensizliğe gebe…

Sana hissettiklerimi yazsam da ne anlamı var?
Kelimeler yetersiz, cümleler öznesiz sensiz
Hiçbir anlamı yok sen olmayınca sözcüklerin
Bak ben bugün de yalnızım
Yanımda olsan saçlarına dokunsam
Her teline şiirler yazsam
Gözlerinde kaybolsam
Anlatmaya romanlar yetmez.
Dolduramaz hiçbir şey yüreğimdeki yerini
Gel gör ki
Bugün de sensizliğe gebe…

Sensiz geceler yakar içimi yokluğunda
Gündüzler kavurur bedenimi hasretin yaktığında
Bak dün yoktun! Gel bana sor sensizliği
Meğer ne zormuş
Aynı şehirde yaşayıp sensiz olmak
Sokaklarında kaybolup nefes alamamak
Bugün de yetmiyor özlemlerimi yazmaya
Hasretin kan gren gibi sardı iliklerime kadar
Anladım ki diğer yarım sensin,
Aynı şehirde uzak kalsam da senden
Bir o kadar yakın olsan da yüreğime
Bugün de gebe sensizliğe



//Sensizliğe gebe olan yalnızlığın nefesini ensemde hissederken; zaman akıp gidiyor! Eksildim ve yok oldum sensizliğe gebe olan bugünde…//

Mustafa KARAAHMETOĞLU
18.03.2014