16
Yorum
40
Beğeni
0,0
Puan
2088
Okunma
Münzevi hallerimde saklandığım her dulda
Yüzüme kapıları sımsıkı kapatırken
Kaskatı kesildim ya kalmış gibi buzulda
Sustum, içim kan revan türabı ıslatırken
Uzletimin nidası canımı acıtırken.
Hâlâ alışamadım desteksiz oturmaya
Hangi dağa yaslansam ardıma yıkılıyor
Niyetlendiyse bir kez sol yanımdan vurmaya
Kovsam da uğursuzluk peşime takılıyor
Tek hedefmişim gibi alnıma çakılıyor.
Ve neyse dedim neyse bu kez de böyle olsun
Yüreğimi soğutup telkin ile avuttum
Varsın gönlüm darlansın âdet yerini bulsun
Ki zaten gözyaşımı ta evvelden kuruttum.
Hem de ben sevmeleri şu sinede uyuttum.....
17 Mart 2014 / NÜS
Şiirin sahibi
Cevap Yaz