Ah bir dile gelseydi duvarın iniltisi
İnan ki mahvolurdun ona doğru eğilsen
Hüsranı dağıtmazken sahilin esintisi
O suskun gecelere nasıl katlandım bilsen
Umudu görmeyince martının gagasında
Daraldıkça daraldım gökle denize rağmen
Kanatlanıp uçmuştum yürek kasırgasında
Ne yapsam sormamıştın, âni gidişim neden
Hadi çıldır diyorken sol yanımdaki sancı
Ne ben sende yolcuydum, ne sen bende bir hancı


Ne karanlık geceymiş ne sabırlı yıldızlar
Benden de zavallılar, gün yüzü görmek yasak
Yanmayınca ışıklar gurubun içi sızlar
Güneş ağartmış gibi bembeyaz iki şakak
Suya bile küsmüştüm hoş söz söylemeyince,
Okşasaydın saçımı olur muydu bunca ak
Katılaşmış yüreğin şefkât eylemeyince
Ömrü berdel vermiştim olmasa da sana hak
Toprak toprak diyordu aslına hasret tenim
Müstakbel vuslat için dikilirken kefenim


Ne kadar uğraştıysam o kadar çok olmadı
Mazlumum… Ruh halime veremiyordum şekil
Mecâlsiz ellerimde histen eser kalmadı
Rabb aşkına yaşarken ben dünyalıkta sefil
Sevimsiz geliyordu aynada kendi resmim
Tenimin rengi bile eskisi gibi değil
Matemli bir sabahta anılıyordu ismim
Mevta olmuşluğuma gösterilirken delil
Armağanın büyüğü elbette intikalde
Güzel karşılanmaktı gözlerim yumuk halde


Saçını karıştıran rüzgâr sanmıştın beni
Bedevi çölüne eş yangınlardayken mazin
Yer altında olsam da taze ölüydüm hani
Badem gözlü diyorken duruşun da pek hazin
Bir tutam sırma saçın hayalini kurarken
Sarhoş adımlar gibi eğriydi ayak izin
Bak şimdi ne haldeyiz yan yana olmak varken
Yıkılsan da kabrime çözülüp iki dizin
Pişmanlığa binaen gök yarılsa ortadan
Yine de dirilemem kurulmadıkça mizan




NÜS