Nice şehitler yatar bağrında Çanakkale,
Kaç destan yazılmalı seni anlamak için?
Dillerde tekbir sesi,ve çekilir Besmele;
Bir hengame koptu ki durum oldukça çetin !

Sorma anam Mehmedin kanlar içinde yatar.
Koşun Allah Aşkına ayak basmasın düşman.
Bir yandan tonla mermi,bir yandan gülle yağar,
Yürek son bir edayla der ki: ’’Sağ olsun vatan’’ !

Mehmedim susuz kaldı yandı hep ciğerleri,
Yiğidim bulamadı bir parça kuru ekmek.
Söyleyin kimler öpmez alnından bu erleri?
Söyleyin bu vatana şimdi kim vermiş emek?

Kimi on beşindedir kimiyse yirmisinde,
Hepsi aynı davada saf tutup cenk ettiler.
Hiçbirinin tek bir an korku yoktu sesinde,
Vurulmuş onca şehid,cennete davetliler.

Ve toprak kucaklarken on binlerce şehidi,
Açılır Rabbin Rahmet kapıları şefkatle.
Yüz binlerce Mehmedim bu uğurda can verdi,
İşte böyle yazıldı destanın ÇANAKKALE !

Fakir
16.03.14
*RABBİM TÜM ŞEHİTLERİMİZİN MEKANLARINI CENNET EYLESİN. . .