1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1363
Okunma
olmadı iç sesini boğazladı adam
günışığı yine de bana mısın demedi
elini ayağını çekti büsbütün pencereden
sonra bir Adem çıkageldi birden
içinden çıkılmaz bir yolcu gemisi gibi
fırtınayla Tanrı arasında dövündü durdu
sonra ne yapıp yapıp bir şiir okumayı denedi adam
günışığı yeniden abanır diye pencereye
sesinin kırıldığını hissedince vaz geçti hemencecik
artık hiçbir cümle toparlayamazdı o güzelim anları
adam geçte olsa anladı bütün bunları.
kapıyı açıp, ara sokaklara vurdu çok sonra
birkaç gülü koklamaya denedi
bir meyhanecinin gölgesinde soluklanmayı
karanlıkta büsbütün yitmeyi belki
belki onlarca kez tekrarladı durdu tüm bunları
oyuncağı kırılmış bir çocuk
sonra mı ?
sonrası olmayan
bir sonsuzluk gibi uzadı durdu her şey