Susuzluğumun düşmanı gibi
Yağmura meydan okur senin gözlerin
İçimde iki çıra
Tutuştur
Üşüyorum yokluğun doğduğumdan beri soğuk bana
Her an bunu yaşıyorum
Kıyısında dolaşalım rüyaların
Ve seninle tavaf edelim
Kalplerimiz Kabe’miz bizim
Sevgimiz de bir dinimiz Vesselam
Severek yapalım ibadetimizi
Cennet bizi bekler
Sevişelim...






Ne zaman ayakların gelmek isteyecek bana?
Ne zaman sesini duyarak ağlayacağım?
Kucaklarımız büyüsün
Büyüsün sevgilerimiz aşsın dünyayı
Bir ufo ya çarpsın
Dönsün başımız
Hani hayalleri tutup zorla gerçek yapsak seninle
Seninle nefes götürsek Mars’a mesela...
Ay dansımızın gölgesini düşürse denize...






Ve bu hayat boşluklar içinde yüzerken
Cesetlerle bezenmiş bir kan gölü
Yakışmadı bilirim bu şiirin sonuna...
Lakin tiksindim artık dünyadan
İçi boşalan her anlamda
Bir iz kaldı alnımda
Ve sol yanımda
Saklı cehennem vadileri içinde ölüler
Siyaha varana dek beyaz içinde yüzerler
Beyaza varana dek siyah....
Boş ver bunları
Ne diyorduk...
Gel sar beni belimden
Öp dudaklarımdan
Bir iz kalacaksa bugün benim alnımda
Bir iz de sen bırak dudaklarımda....

............................................