Sayfalara sığmıyor
Senin siyah gözlerinde tutunduğum
O dal
Kırılmaz değil mi?
İçime sığmıyor
Bilinmezliğin esaret yurdunda kayboldum
Kara gözlüm
Teselli et beni
Sırtıma dokunsun ellerin
Kısacası sarıl bana
Benim olsun nefesin...






İçime bir hoşça kal deyip çıksam kapıdan
Solan yaprak gibi dalıma bir eyvallah çeksem
Kendimi verdiğim düzlüklerin yollarında eskisem
Kimsesizliğimi bavul yapsam kendime
Yüreğime sadece gözlerini alsam
Kimsesizliğim in boynu bükülür mü biraz?







Uçurumu güzel bir hayat bu
Dokundukça çoğalan toprak
Duyuyorum bir şey var uzaklarda büyüyen
Beni kendi açlığına
Adak diye adayan
Doysun ve sükun bulsun bu dünya biraz olsun
Kara gözlerin kalsın
Bir de uzak sözlerin
Kokunu bilmek isterdim canım yanmazdı
Ama
Kesilsin boynum
Olsun




Bu Son perde oyunum
İçimde hapsolmuş nice nice kuşlar var....
Özgürlüğe benden sonra
Onlar yüksekten uçsun....
................................................