gök yüzü ile buluştuğumuz yer
sana çığlıklar getirdim
korkma dayan uzat benim gibi sesini
o resimde gülümsüyorsun ya
hiç bir ışığın yok olmadığı
beyaz şiirler yazdım sana
mavi ışıklı pencerelerden yolladığım
sırılsıklam aşk dudaklarımı

bulutlar üstüme çöktü dinmiyor
hadi bir yağmur desem biraz gayret
silkinir toprak uyanır bir çiçeğin arzusuyla
ama nerede dalların ve yaprakların kızaran sevincini duysam
avutur çerçevelerini süslediğim durgun yüzün
sızlanıp durur
hala gelmedi mi bahar

dereler coşkulu mu akar kalbimin kıyısında
tutunamazsam deniz beni sevecek
ama bırakma ellerimi düzlüklerinde tut
yeşeren ağaçlar gibi
seni sevmek istiyorum

hiç öpülmedim yıldızları doldurup kalbime
nasıl döndü bulutlar bilmiyorum
kandım inandım işte
rüyasına mavi bir göğün

çiselerken yalnızlığımı sakladım vadilere
bakıp bakıp şarkılar söylediler
buz sarkmış saçlarını yoldum dağların
bekliyorsun ya upuzun bir ırmağın kıyısında
hala kavuşmadı mı ağlamalarım

bir çocuk rüyası ile bahçelerini süsleyen
mutluluğun sınırlarını geçiyorum şimdi
papatyaların göğsünde sarı alevler
yapraklarında beyazlıkların sevinci.