Unutmak lutufmudur.
Ben unutmayı denedim olmadı
Araf vadisinden geçerken kalanları unutmayı
İnşirahı almakmıdır mevladan acaba
Acıyı hafifleten benzeme fikrimidir
Yek nazarın kederli suyundan içmek
Her şey künfeyekün’e uymaktır bize düşen

Züleyhada unutmayı denedi ama olmadı
Düğümlendi yusufun eğrisine,eynine
Bozgundan doğan ayrılı hissetti içinde
Tek noktada pinhan olmuşken züleyha
Bir duygu yitimimidir acaba unutmak
Bir notası da yoktu düşünmediği
Her şey künfeyekün’e uymaktır bize düşen

Züleyhanın deryasında demirlerken duygu gemileri
Hiç yaşanmamış hüzünlerin limanımıdır bu
Yoksa hüzne bölünüşümüdür kendine yürümek
Gönül deryasında filikaların yürmesidir ancak
Züleyha bir ah çekip buruluyor gölgesine ağacın
Güller mevsime açıyor al ver ile yürüyor
Her şey künfeyekün’e uymaktır bize düşen

Ah edip nefesini tutan yusufun narıdır yakan
Gelmek ve gitmek arasında araf olmaktır akan
Kisradan gelen nidayı almak işitmek ve yanmaktır
Bülbüller öterken yusufun hatırına varmaktır
Piramitler haykırırken firavnin ahını ve ızdırabını
Bilmektir yusufu sevmektir züleyhayı vaveylayı
Her şey künfeyekün’e uymaktır bize düşen
===========AR============
NUR DAĞINDAN MEKKE’NİN GÖRÜNÜŞÜ