GÖLGESİNE YENİLMİŞ GÜNEŞ
Bugün rüyamda Kudüs’ü gördüm,
Bir yanımda bir bebek ağlıyordu.
Öbür yanım yanıyor,
Elimden kan damlıyordu.
Analar perişan,
Alnında kandan nişan,
Hep kara bağlıyordu.
Eşiğine yüzüm sürem dedim,
Oda küsmüş,
Kara bağlıyordu.
Bulutlar nemlenmiş,
Çisil çisil ağlıyordu.
Miraca çıkıyormuşum,
Oda ne burakta ağlıyordu.
Yüzyıldır göz yaşın dinmedi,
Küfrün kini hiç bitmedi.
Yüz yıl olmuş,
hep garip,
hep yetim,
Hep yanıyor yüreklerimiz,
Her cihetten ateş altındasın.
Düşmüyorsun,
Hala cesur ve vakursun.
Her cihette çiçekler açar,
Güneşin elbette doğacak,
Muştulayacak seni bize.
Korku bulutları kaybolacak,
Güvercinlerin hür,
Korkusuz uçacaklar.
Gölgesine yenilmiş güneş.
Kaldırımın bütün taşları,
Kararmış ağlamaktan.
Hayata bir kılıç vurdum,
Senin ağlamayacağın güne.
Çalacağım kılıcımı habire
Çalacağım, çalacağım düşenedek
Mehmet Talip BİLGİL