ATEŞİN DONDUĞU YER
Bu şiir hiçbir belgeye dayanmasın,
Hiçbir alıntı olmasın,
Tamda içimden geldiği gibi olsun.
Yazacağım sevgi tomurcuğu olsun.
En iyisi almak isteyenler alsın diye.
Nerelere ulaşacak varıp,
Kimin gönül kapısını çalacak bilmiyorum.
Derken başlıyor her şey…
Bir yanım eksikken,
Omzum yükümü taşıyamazken,
Ellerim yazmak için çırpınınca,
Deliliğime akıl çare olamayınca başlıyor her şey.
İçimdeki bütünün, yarıma dayanamayan ellerim
Tuşlara basıyor.
Bulut toprağa akmak ağmak istiyor,
Toprak buluta hasret yolunu gözlüyor.
Bulutun toprağa borcudur yağmur,
Hamur teknesinin alev alev yanan saca borcudur hamur.
Yazmak da benim boynumun borcu olalı,
Gönlüm kâinata salıncak kuralı,
Ateşin donduğu, buzun yandığı yerdeyim.
İnsanım nihayetinde, insan gibi ne yarda ne serdeyim.
Ben gönülden bir sofra koydum önünüze ;
İster yiyin ister yemeyin.