Dalından erken kopan güle ne olduğunu anlat bana Berkin..



Ben sana avare bir martının kanadına takılma demedim mi?
Düşersin de sert zemine
gül dudağında bir damla atmaca kanı
sessizliği kucaklarsın
en tatlı çocuk gülüşlerinle ölümü alnından öpersin
korkusuzca
fütursuzca..



Ben sana demedim mi Berkin
sen de herkes gibi koyun bakışlarını ser yeşilliklerin üstüne
basan bassın sana ne
yine çıkar belki diye umut etseydin
ekmek almaya gitmeseydin mesela
şimdi soğuk toprağın altını öpmezdin
ne de yakıştı gülen gözlerinin kapanması sana
anlat gittiğin iklimler seni nasıl karşıladı
kar yağan başına bahar, çiçeklerini nasıl koydu
ve o kara toprak sana nasıl da erkenden doydu.



Değişti mi olanlar umudunu alıp da giderken
ah be Berkin hangi hırsız çaldığından utandı
soğuk gecelerde bir kaç hafta parmaklıkları öpüp
güneşi kucaklamadılar mı sonunda
ve yine çaldıklarının üstüne yeni reklam amblemleri asmadılar mı?
Sen suçu sabit mi sanmıştın Berkin
adamına göre suç tahsis edilir bu Ülke de
ama geride bıraktıkların hala seyrediyor ya
sen üzülme yattığın yer de yine de.



Boşu boşuna damarlarında can suyunu beklerken
o hastane yatağında günlerce
senin canını çalmaktan
bir tek Azrail’in yüzü kızardı be Berkin
annenin babanın kucağından bu kadar erken almaktan..



Ölüm kimseye bu kadar yakışmadı be gülüm
bak sana evladımızı verdik ona iyi bak ölüm..



Ayvazım DENİZ