Zaman karanlık suretini aydınlığa ısmarlarken
Gri bulutlardan müjde sağanaklarını yağar
Bedevi ruhlarda inşirah boyu uzar gölgeler

Muştu üveyikleri Mekke sokaklarında kanat çırpar
Sancılanan bir bahar rayihalar salarak aleme teşrif ediyor

Tefekkür perdeleri aralanır gaflet sukutta
Ebemkuşağı çölde bir renk cümbüşü
Rehaveti dağılır semanın iklimi gülşen olur

Bir hu çeksem şu karanlık geceye
Ayın şavkı vurur bürhanın ile tüm cihane

Ma-i tesnim sular; kuraklıkla kavrulan gönülleri
Suya muhtaç bin cefa içinde beşer
Yokluğunun sancılarıyla inlerken ruhlar
doğur bizi muştu sözlerinle

Ey hilkatin sebebi güzel
Bakışının rengi neye deyse
Mekanın ötesinde coğrafyalarda yiter

Vakit kırkikindileri yağıyor
Ve bir derya ki ummanında hicrânlar bitiyor

Ey bin yıllık ateşi söndüren ab-ı hayat
Kırık kalpli kız çocuklarına inen murad
Sar yaralarını dayıya giden yaşlı gözlerin
Sar ki Sana şiirler büyütür yüreklerinden yaralı analar
Sayfa sayfa inlerdi buhran içinde tüm duygular

Kurak iklimlerde gül bitiren Nebi
Birer birer yıkıldı putların her biri
Eridi buz tutmuş kalperin kibri
Sahrada yanan azâp cehennemi
Köleleştirilmiş sinelerde söndü
Şavkına muhtaç gurbet çaresizliği

Ah gönül yurdunu Sana mekân verdi
Aşk pazarında Haticetül Kübra yürek esirindi
Saadet yurdunun semalarında
Aişe annemizin sevda gülleri yükseldi

Şimdi mülteciyiz baharlara
Sevgili!
Ayrılık akşamları gibi karanlık günlerimiz
Umut pazarında satılır haraç mezat yetimliğimiz

Ey aşk ikliminin Sultanı!
Öyle bir mevsimi yaşıyor ki zaman
Dem döküyor hallerimiz
İzbe ve metruk hayellerin peşinde
Mecnun misali çöl gecelerinde yitip gitmekteyiz

Heyulalar içinde beşer
Öyle bir an ki;
Bir yanımız da düğün öbür yanımız da ölüm
Kasvet çöktü bahar bayramını muştularken ufuk
Sensizliğin çehresinde mahzun ve buruk bir umuttur dualar

Ey yâr hadi ağlatma doğ şu hicranlı vakitlerde
O naif yüreğinizin letâfetiyle yine önder olun
Saadeti dareny ümid eden bahtsız bahtımızı bahtiyar edin...

Nuray AYHAN...


Ma-i tesnim:Cennet ırmaklarından biri