4
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
1436
Okunma
gece çöküyor kente
insanı çok
insanlığı yok olmuş
kentler çöküyor gözlerine
aralasak geceyi
aşkın makamından bir söz getirsen
kapı kapı çalsa
dolansa kenti
insanlığın yürek ezgisi
bilirim aralanmaz gece
kentler düşmüş
karanlık kuyu diplerine
bilirim ne çok ses
ne çok sessizlik
çekilmekte geceleri
hüzün kiplerine
beraber yitirdik
dört odacıklı kalbimize sığmayan
insanlığımızı
biz yitirdikçe
odalar çoğaldı evlerde
dört duvarın ardı da dört duvar
söyle sığar mı düştüğümüz kalıplara
dünden kalan umutlar
aralasak geceyi
şafakta
ve gün batımında
kızıl bir gül açılsa yanağında
yüzün
yer yüzüne ayna
gece çöktü kente
çöktü gözlerin
kent gecelerinde
Nigar Baran
(okuyan herkese teşekkür ve sevgilerimle ...)
5.0
100% (12)
Cevap Yaz