Bir kara tahta önünde düşlerim
bekliyor tek ayak üzerinde
Yarını düşünmek
uzak dağ tepelerine düşen
ilk kar görüntüsü
Sıcak evlerin sevinçlerini değil
evsizlikten üşümeler saklıyor mutluluğa

Bir köprü ortasında duruyor gün
Ha atladı, ha atlayacak
Ardında telaşlı bir kalabalığın gürültüsü
Arayıştan, isyandan
buluştan ve kaybedişten gelen
Biraz güzel söz, biraz gülümseme
Biraz yalana benzer, biraz gerçeğe
Günü kurtaran bir kahraman edasıyla karşılarım yalnızlığımı

Her santimi farklı renklerde boyanmış bir duvardır hislerim
Zımparası ustaca yapılan
Çıkmaz bir yolun sonunda bekler
Kızmışlığımla yıldız dolu bir göğün altında kalırım

Bir kara tahta önünde düşlerim
bekliyor tek ayak üzerinde
Kırılmış bir kalbin keskinliğiyle
hayatın demirden göğünü deliyorum
İçimde umudun dalları
uzanıyor gün ışığına doğru