Zaman boğuyor;
Bakışlarının kasvetiyle.
Yüzüme düşüyor öfken
Ağır aksak.

Ancak…
Kuvvetinden
Deliliğinden
Ve derinliğinden
Yanıyor canım.

Şimdi…
Öfkenin vardığı hücre
Daha sıkı saklıyor beni…
Kendime hasret bırakıyor!..

/Ne vakit doğacaksın?..
Ölmekten kurudum ben/

Bugün yarın
Kanatlanırım sandıkça
Bilakis pençeleniyorum.
Tırnaklanıyorum.

Bana
Kattıklarınla;
Kararıyorum!..
Bulanıyorum!..

/Yıldız yok…
Işık yok!
Kör değilim.
Ancak…
Şüpheliyim./

Apaçık!..
Günün;
Bulanık zihniyim,
Tutulmuş diliyim.

Duydukça
Heveslendiğim masalların
Yürekte kalanından beklediğim
Aşk diye bir iksirin peşine düşmüştüm.

Besbelli!..
Masalların arka yüzündeydim
Ve gerçeği olmayan bir deliydim.

Kemiktim.
Kemik ve ettim.
Kemik, et ve tendim;
Kaşıyla, saçıyla
Teriyle, tırnağıyla
Bedendim.

Ancak…
Bedenin ötesiydim;
Candım.
Canda kandım.
Can, kan içinde atandım.
Gören. Duyan. Tadan. Yaşayan…

Apaçık!..
Kadındım.
İnsandım.
Gerçektim.

Dosdoğru!..
Doğmak için
Ölmek istedim.

Ancak…
Yaşamak gibi
Ölmeyi de beceremedim.

/Ne vakit doğacaksın?..
Ölmekten beterim ben./

Besbelli!..
Düne yazılmış
Zaman sayfasında
Kendimden çok uzaktayım.

Dosdoğru!..
Ölmek için doğup,
Doğmak için ölenlerin arasındayım.

Kurumuş
Ve yalnızım.


AsabiŞirin
18/o1/’o8