Anne
yardan bir bahar açar mı kalbimde
yar gibi olurmu mevsimler
sarıp koklar mı her zamanı geldiğinde
terk eder mi yalnız bırakıp yıllar geçerken
üşütüp hasta eder mi yüreğimi hiç düşünmeden



biliyormusun anne
sen gittin herkes gitti bu şehirden
sen bıraktın eller açıyor şimdi ellerimde
oysa sen vardın hayat vardı yaşam vardı bu kentte
herşey gülüyordu gözlerime
ve bende seninle gülüyordum her şeye



yokluğun acı bir mevsim gibi yağıyor şimdi
üşüyorum ağlıyorum anne içimden derin derin
ne dost meyler nede yar eyler sevgini
özlüyorum anne yanıp yanıp tutuşuyorum



sen yoksun prangalar vuruluyor dünyama
dönüp başımda duman duman çöküyor yokluğun
o kokun ellerin gözlerin seslenişin
gitmiyor anne
hasretinle buram buram yaşıyorum gel



beklemediğim bir sabah kalmadı artık
istediğim hiç bir şey de sağ kalmıyor ömrümde
anadan başka yağmur da yağmıyor gökyüzünden
ıslanıyorum anam sırılsıklam yokluğunla gel



hayat sensiz boş ellerim titrek ve korkak
sahipsiz bir bedenle yaşıyorum anne
hep yarın gelecek
hep yarın olacak derdin ya
hani şimdi neredesin neylersin
toprak mı oldun anne
.
.
.
Mawish
.
.
.

ANNE – Mawish Şiirleri