Gözlerine sürülen kömür karası mıdır
Söyle bana ey yar’im neden siyah bakarsın
Yoksa içte kanayan gönül yarası mıdır
Deli bir nehir gibi o yüzden mi akarsın?
Kararan o yüzüne mavi sürsem ne dersin
Böyle aksi olursan tek kendine edersin.



Bir vakit esersin de durulunca ne olur
Kırıp döktüğün yerler bak harabeye döndü
Her zalim karşısında ancak zalimi bulur
Sönmez sandığın yangın işte sonunda söndü
Yar dediğim dillim de paslı bir hançer kaldı
Deşti yürek paremi sonunda aşkı aldı.



Dağları mesken tutup es yine deli deli
Kırdığın yöne bakma tamir olmaz nasılsa
Yalnız bana mı zarar ayrılığın bedeli
Razı oldum olana madem bu son fasılsa
Yum gözünü sevdiğim tatlı düşlerine dal
Ben aldım yüreğimi gidiyorum hoşça kal.



Korkma dönerim diye kararlıyım bu sefer
Bizden yana yaşanan ne varsa helal olsun
Ayrılığın yolunda ben de oldum bir nefer
Gittiğim sensiz yolda isterse yüzüm solsun
Boşuna veda etme dayanamazsın derdin
Bu aşkı ayaklara bilesin ki sen serdin.



Şimdi tüm mavileri bırakıyorum sana
Karanlığı ver bana örteyim kaderime
Gittiğim yolu sildim arama yana yana
Ömrümü doluyorum gözde ki kederime
Zaman kimleri sildi seni mi silmeyecek
Ararsa o yüreğin adresi bilmeyecek.



Ayvazım DENİZ