Bedenim bir fahşenin kollarında
Saçları kapamış yüzümü, gözlerimi
Her yer karanlık
Sağımı solumu göremiyorum
Aşk diye dokunuyorum tenine
Sevgi diye okşuyorum saçlarını
Firardayım yine
Dardayım
Aşksız bir bilinmezdeyim
Gönlümü arıyorum
Kim bilir nerelerde
Soğuk gecelere meze mi oldu yoksa yine
Oy gönlüm oy
Yorulmadın mı
Öğrenemedin mi hala
Sırtımda ne çok yük taşıdığımı
Kaç kez acımasızca hançerlendi de
Hiç bu kadar acımadı
Bu kadar yorulmamıştı
Aşk; beklemekmiydi
Yoksa kendini harcatmak mı
Ben öğrenemedim
Cahildim zaten, cahil de kaldım
Ben iflah olmam biliyorum
Aşk adına dolaştığım kapılarda girdiğim günahlarım çok
Aldatılmışlığımda oldu
Aldattıklarım da
Her seferinde bir umut dedim
Bu son olacak
Bu son olsun diye ne çok dualar ettim
Ben dua ettikçe
Hep yeni aşklarda buldum kendimi
Beni
Benim anlattıklarım kadar tanıdılar hep
Oysa onlara anlatsaydım kendimi tamamen
Biliyorum
Başka olacaktı hayatım
Korktum her seferinde
Beni bilmesinler
Tanıyarak yaşasınlar beni, aşkımı
Olmadı işte, olmuyor
Oysa
Temiz girdiğim kapılara
Yorgun
Küfürbaz
Kirlenmiş
Ve günahkar çıktım hep
Şimdi gönlüm
Ölü aşklar çöplüğü
Nasıl temizlenir bilmiyorum...

4 mart 2014