hayrettin taylan




sabrımın taşına yazılı yazgı gülüsün
gizimde başlayan tayfın ömrüsün
zerremde zer olan alışılmışlığın dilisin
yetilerimde yaşanan yaşanırlığın sevda seherisin
betimlerimi ören anların cümle seyriyiz
aynı yol, aynı temanın bilinç devriyiz
sevmeyi öğrendik, sevilmek bayramının şekeriyiz



tılsımın dizaynında kendime gelişin esintileri yanar
yağmuru yaşatan nedim damlaların birikir

bakiliğim ıslanıyor sakiliğinin tenha manalarına
trapezin damlaya direnişinde uyanıyor diriliş ustam
algının dalgaları arasında içsellerine bulandım
bilincin süzgecinden geçtim geçilmezlerinle
artık aşk kapısı açık sevda zamanıyız



f’aniyim keşkelerimde bırakma feleğini
nabiyim bilindik özlemlerin seherinde
fecriyim atinin yanan meşalesinde gönül diliyle
varisiyim kandil yanan ruhun mistik sesine
vakisiyim gül yüzüne, gül külüne bizli heveslerle

maviliğin bikri uzamcısı, yeşilliğin ulvi esitisi
birleşti gökkuşağınla, aşkun foton kuşağı
artık, kozmik algının seyrinde sevgi ocağında pişer hamlığımız
artık , egzotik buluşmanın sevi otağında kurulur mecramız
artık,dışımıza sarmaşık anların manalarında okunur arifliğimiz
artık, milatın ademi, ademliğin minyatür sonrasıyız
artık, hicretin efendisi, efendiliğin mutlak doğrusunda bir’iz