eylemlerimin en güzeli seni düşünmek
hatta belki seni düşünmeyi düşlemek
sabah kalkıyorum örneğin
sabah kalktığında insan ne düşünür
çişi vardır onu düşünür
borcu vardır onu
takılmıştır akşamdan yatağına yatırdığı sorunlara
belki onu
ben seni düşünürüm
öyle apansız , hesapsız
taş plaktan eski bi caz şarkısı dinler gibi


sonra yüzünü yıkamaya gider ya insan
hani aynaya bakar önce
ben o aynada seni görürüm
yüzümün olması gereken bölümde
senin yüzünü yıkarım
sana dokunmaya kıyamadığım ellerimle
dişlerini fırçalamam ama
kahvaltı edeceğiz daha

kahvaltı masam senden oluşmuştur
yeşil zeytin, buğusu üzerinde ekmek ve bal biraz
ince belli bardakta çay sonra
haksız da sayılmam ama
bu masada seni düşünmek hususunda

elbiselerimi giymeye başlarım sonra
-malum hayat gailesi işe gitmek gerekli-
gece yatarken giyindiğim seni çıkarırım önce
katlarım koyarım dolabımın özel bi tarafına
-elbise katlamak hiç harcım değildir oysa-
sonra giymeye başlarım
bana bu gailede eşlik edecek seni
gözlerini giyerim önce
ellerini sonra
tenini ve saçlarını
kokun sinmiştir zaten üzerime içime çekerim
ve giderim işime
yani seni düşüneceğim başka bi yere

yolda giderken
yüzüne çikolata bulaşmış bi kedi görürüm
yani seni
kaldırırım kafayı güneşi görürüm
yani seni
sonra vapurların peşinden simit aşkına
uçan bi martı belki
yani seni
-elini martı ısırmış kaç kişi var ki-

anladım düşünmemek için seni
hiçbir şeyi görmemek gerekli
yahut da yaşamamak belki

16 ocak 2008