İçime sığmayan bir ben var bende
Aklıma oyunlar oynuyor hileleriyle
Caddeler daralıyor nefessizliğin elinde
Bir yol var acayip bir yol ki kalbimde
Ne başı belli ne sonu ne de gayesi
Hızına yetişemediğim kalabalık bir cadde…





Kırmızı ışığın yüreğime dur demesiydin sen
Ben sarıda sana hazırlanırken
Yeşilin yanmasını sabırsızlıkla gözleyen
Kalbimin asabi şoförü…
Biliyordum yeşil yanmıyordu benim yalnızlık trafiğimde…






Ben bir kalbe ulaşmanın hayalini kuran yalnız bir şoför
Yollarımda iki ışığım oldu daima
Ya sarı yandı
Ya da kırmızı…
Hangi kumarda kaybettik mutluluk hakkımızı?






Sessizliğin sözünde durmam o yüzdendir
O yüzdendir kaçışlarım satırlarından
Kelebek ömürlü mutluluklarım var benim çünkü
Çünkü yollarımda açmayacak yeşil bir de çiçeğim…

...........................................