Silah zoru yada hiç
Ortasında durabilmek kayığın
Geçmişe dokunabilmek ateşe dokunmak gibi
Kırılan çerçeveyi onarmak kusursuzca
Zor işin ustası olmak zor gelse de daima
Hayır baştan yazmalı bu hayatı
Yorulanlara su verilmeli
Bir mola olmalı!
Herkes düşünmeli bir kez daha şans istemeli
Değiştirmek için geçmişten
Sadece üç şeyi
Bir fırsat verilmeli....








Kurşun kalemin kaşları çatık
Biten siyahın dibinden yenisi büyürken
Ay çoğalır gökyüzünde
Yıldızlar küserler
Güneş küçülüp uzaklara doğru bir yolculuğa başlar
Sarıya boyar başka gezegeni bize rol yapar
Ayağımızın topalladığı o noktada
Durup düşündüğümüz bütün isimler için yeniden
Köprüyü geçmeden ismi son nefes olan
Bir fırsat verilmeli
İki raund olmalı hayat
İki ayrı partta oynamalı filmimiz
Bir molamız olmalı bizim
Düşünmek için
Pişmanlık için
Ve üç şeyi değiştirmek için
Bir fırsat verilmeli!









Biraz ağlayıp biraz güldükten sonra
İki pencerenin açıklığı arasında
Saçlarımızın yarısı geçmişe
Yarısı geleceğe uzarken
Bir gözümüz sağa
Bir gözümüz sola bakarken
Yüreğimizde hayatlar yaşanılıp biterken
Her şey sarpa sardığı anda
Tüm anlamlar çekip gitmeye yüz tutarken
İsrafil’den önce bir kez daha üflenmeli sur!
Ve ihtiyaç molası demeli birisi
İkiye bölünmeli hayat...
Arafımız olmalı bizim...
Düşünmeliyiz/im.....!



............................................