20
Yorum
23
Beğeni
0,0
Puan
2229
Okunma

çevremi dolaşıyor görüntüsü hayatın
nokta adımlarımla geziniyorum
bir yerlerden durup bakıyorsun
ışığı sönmüş ateş böceği kanatların
çoktan geçmiş mevsimler gibi
gerisinde yılların
yeni bir vazoya mevsim çiçekleri değil koyduklarımız
yeni türküler yakamıyoruz
belki o yüzden bulanık günler
sisli sabahlara uyanıyoruz
duvarlardan bile kazımışız kelebekleri
bir yerlere çıkılmayan yollarda
hep başka birinin devamıyız
yeni yüzünü takınıp gelsen
ezber aşkları bıraksan içinden
yeniden güler belki gök’yüzün
en çocuk haliyle ruhun
tebeşirle bir oyun çizer yola
ben olurum başrol oyuncun
dar alanlarda pas vermek zor
beklemek birden gelecek golü
hayat arkanı dönmeye gelmez
birden rol kapar en geridekiler
afallarsın; önünden çekip giderlerken
bir selâm bile vermeden
21. 2. 2014 Nazik Gülünay