Nice seneler sonra, karşılaştık seninle,
O baygın bakışlarda duruyordu sevdâmız.
Kaçamak olsa bile, süzdük birbirimizi,
O yangın bakışlarda duruyordu sevdâmız.

Görünce alev aldı, bir daha yandı gönül,
Mahşerde uyan(a)caktı, şimdi uyandı gönül,
Gözlerdeki mânâya yine aldandı gönül,
O yangın bakışlarda duruyordu sevdâmız.

Geceler bana dargın, düş kurmuyor uykular,
Meskenim oldu dağlar, karanlıklar, kuytular,
Bir orman yangınıydı içimdeki duygular,
O yangın bakışlarda duruyordu sevdâmız.

Dillerimiz susa da, cevap gözlerde saklı,
Aşkımız bir masaldı, kalplerimiz yasaklı,
Karar verecek yıllar; sen mi, yoksa ben haklı,
O yangın bakışlarda duruyordu sevdâmız.

Gönül pınarlarımdan aşkın sel olup aktı,
Sen yoksun diye sînem, siyah tülleri taktı,
Sevdâlı bakışların, beni öksüz bıraktı,
O yangın bakışlarda duruyordu sevdâmız.

Dizlerde macâlim yok; gönül yorgun, ben yorgun,
Hapis bir göl gibiyim, sularım akmaz durgun,
Dilim sitem etse de, şu kalp tek sana vurgun,
O yangın bakışlarda duruyordu sevdâmız.
Muzaffer KÖNDEL