hayrettin taylan





gözlerimize y’akılan b’akışın niyet elçisiyim
yerin dibiyle yarin ruh tepesi arasında sevginin izzetiyim
müşterek bir hayatın sızısından sözlerin tohumuyla yeşerdim sana
tehlikenin gülüşlerinde, huzuru ekledim sevmeye

müptelasıyım anlaşılmanın, anlatılmanın, b’ağlanmanın
p’işmecisiyim karakter iklimlerin, sağlam iradenin
k’özcüsüyüm, algının, senli sevginin kebabında sebeplerimle
mecnunuyum ,y’arım, yarim kalmışlığın ıssızlığına is’mim’le
okyanusuyum, gözyaşlarının , damlalarınla deldiğin vicdanımla



isyanın isinde, yüreğin fişinde, kendimin izinde durulandım
can kırılganlığına söz mimarı olup kurdum sensizliğin metruk kentini
seliyorum
akmak , hep seninle akmak yakışır
cevherim , senin sevginle artar
hünerim ,seni beklemekle artar
sabrım ,riskin potansiyelinde kendini bulur
emelim, aşkın merdiveninden aşka yücelir
visalim aşkın göğünde nemli bulutlarınla yağmurlaşır
gelişin söz kavmiyim, bekleyişin manalarla yoğrulur
gelmeyişin, protesto edildi sessiz harflerim nidasıyla
susuşum, sensiz , sessizdir, sözcüklerin ötesindeki o yerde, yardedir