Uslu bir çocuktum; söz dinledim, döktüm
Bütün çiçeklerimi
Silkindim, yapraklarım yerde
Dallarımı ayırdım gövdemden, demeden
Asla sana uzanmasın.

Dağıttım içimin pazar yerini, tutukladım
Ruh ve beden tacizlerini, veciz söz dilimde âciz.
Duruldum. Durulandım. Arındım.
Geçtim niyet sınavını, iki seçenekli.

Yükümle ölme, sakla sadece.
Yanılırmış ağaçlar da yanıldım
Bağışla bu ağacı
Bağışla hu ağacı
Başı bulutlarda su ağacı.

Ellerini uzat sen, ben anlarım saçımın okşandığını.

Işıklı ve mutlu gözler döndükçe ay ışığına kan damlıyor
Öpülen yerlerinden öptükçe ben.

MGA

Paylaş:

14 Beğeni

+6 kişi

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Ağaç Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Ağaç şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Ağaç şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Sevtap Kaya Nurgönül, @sevtap-kaya-nurgonul

14.2.2014 23:16:00

Tebrik ederim güzel şiiri ve güzel şairini...

Saygi ve selamlarımla...

La bohème, @sabien

14.2.2014 19:38:08

sanırım bahar bu şiirle gelmiş

ne güzeldi şiir

teşekkür ederim Şair.

Nuray Çakmak, @deniz55

14.2.2014 19:17:53

Kutlarım şiiri ve yazan kalemi saygılarımla..

Evvel, @kuskun-cicegim

14.2.2014 17:49:17

döneceğim...

oysa çiçekler çocuk dallarında güzeldir

uslu bir çocuk olmuşken yüreğin

dökme…

yaprakların dağılır dört bir yana

üzülürüm

uzanmaya korkacaksa ellerin

ve söyleyemeye dilin

sen bir ağaçsın demek

tutuklu bir hâl içinde

mümkünse solumak

sözlerin acısı oturur parmaklarına bir gün

azat et yüreğinde ve omzunda taşıdıklarınıi

herkesin sınavı farklıdır hayat ağacı

durmak-durulmak-arınmak

vaktiyle sunulan seçenekler yaşam gereği

ve o son nokta

bazen gitmek gerekmezken gidilir

kalmak daha ağır gelir

gitmek ile kalmak arasında sıkışırsa yürek

gayrı o yük çıkmışsa sizden

emanetse başkasına

baş üstüne

göz üstüne

hatta yüreğin en derinine

ölmek ne güzel paylaştığım bir elemle

asli vazifesi yaşam olan ağaçlar yanılmaz

ağaç ki

ulaşır arşa başı

sevda yelleri essin ister zaman zaman

yanmak ağaçların da hakkı

yanmak varken yanılmak niye

su ağacı

dokunmak

okşanmak

acılarını azaltır insanın

belki ağaçlarından

sevmeyi öğretmek lazım

ağaçlara

ormanlara

ki okşasınlar onlar da acıyan yanını insanlığın

kanasa da hep

öp şair

yeter ki sevgi kaybından ölmesin ağaçlar

Sevgili şairim,
Her ne kadar şiir bana ait olmasa da öyle çok hüzün verdi ki ağaç…

Belki ben de kendimi bir ağaç(çıtlık) olarak gördüğüm içindir.İzniniz olursa bu şiiri sandığıma almak isterim.

Konuyla alakası olmayan bir müzik…

Sebepsiz …

http://www.youtube.com/watch?v=x8xx_zO5NWU

küstüm çiçeği tarafından 2/14/2014 6:20:54 PM zamanında düzenlenmiştir.